Cudze chwalicie, swego nie znacie – czyli o współczesnym polskim kinie

Tym słynnym powiedzeniem można podsumować podejście polskich widzów do naszego współczesnego kina. Nie można nas winić – największe billboardy i najdłuższe reklamy zajmowane są często przez płytkie komedie romantyczne z Tomaszem Karolakiem (niczego mu nie odbierając – wszyscy go przecież czasem oglądamy). 

Jeśli już się mówi o dobrym, polskim kinie, przywoływane są tytuły takie jak “Seksmisja”, “Miś”, “Kiler” czy “Dzień Świra”. Rzucane są też ważne nazwiska: Jerzy Hoffman, Stanisław Bareja czy Andrzej Wajda. I nie bez powodu. To właśnie te filmy i ci ludzie stanowią klasykę naszego kina. 

Jednak czy to oznacza, że dziś zostały nam do obejrzenia już tylko “Planeta singli” czy “Testosteron”?  

Oddajmy więc głos twórcom: Agnieszce Holland, Pawłowi Pawlikowskiemu, Wojciechowi Smarzowskiemu czy Małgorzacie Szumowskiej ale także aktorom: Dawidowi Ogrodnikowi, Agacie Kuleszy, Joannie Kulig, Tomaszowi Kotowi czy Arkadiuszowi Jakubikowi. Niech to oni, przez samych siebie, opowiedzą nam o współczesnym polskim kinie.

Przed Wami 8 wybranych tytułów, niezaprzeczalnie wartych obejrzenia:

1. Boże Ciało (Jan Komasa, 2019)

Historia 20-letniego Daniela (Bartosz Bieleń), który podczas pobytu w poprawczaku przechodzi przemianę duchową i postanawia zostać księdzem. Po wyjściu z ośrodka chłopak trafia do niewielkiej parafii, gdzie pod nieobecność proboszcza korzysta z okazji by zacząć udawać księdza i pełnić posługę kapłańską. Jego metody wzbudzają kontrowersje w małomiasteczkowej społeczności, ale również inspirują i zmieniają ludzi.

Wspaniały film o wierze i pasji, ale także o rachunku sumienia czy przebaczeniu. Dodatkowo niesamowity aktorski popis młodego Bartosza Bielenia.

2. Zimna Wojna (Paweł Pawlikowski, 2018)

Historia miłosna młodej śpiewaczki Zuli (Joanna Kulig) oraz starszego pianisty Wiktora (Tomasz Kot), osadzona w latach 50-60. XX wieku. W klimatycznych, czarno-białych kadrach śledzimy losy dwójki ludzi, którzy mimo fascynacji i gorącego uczucia nie potrafią być razem, ale, rozdzieleni prozą życia, nie umieją żyć bez siebie. 

Kandydat do Oscara w 2019 roku oraz pierwszy od 28 lat polski uczestnik Konkursu Głównego na Festiwalu w Cannes.

3. Twarz (Małgorzata Szumowska, 2018)

Historia młodego, zakochanego i spragnionego życia Jacka (Mateusz Kościukiewicz) – chłopaka z małej miejscowości, który w wyniku tragicznego wypadku zostaje poddany operacji rekonstrukcji twarzy. Po powrocie do domu okazuje się, że mimo zachowanego życia zaczyna tracić wszystko inne – rodzinę, ukochaną, dom i ludzką akceptację. 

Karykaturalny obraz małomiasteczkowej, polskiej mentalności, a jednocześnie historia oparta na postaci Grzegorza Galasińskiego – pierwszego Polaka poddanego przeszczepowi twarzy.

4. Pokot (Agnieszka Holland, 2017)

W małej sudeckiej wsi zostaje odnajdywanych coraz to więcej zwłok miejscowych myśliwych. Wspólnymi dla wszystkich miejsc zbrodni są jedynie ślady obecności zwierząt. Śledztwo w tej sprawie na własną rękę rozpoczyna Janina Duszejko (Agnieszka Mandat) – wiekowa już miejscowa nauczycielka, astrolożka oraz obrończyni praw zwierząt.

Mocny, ale i okrutnie uświadamiający obraz człowieka występującego przeciwko naturze.

Film powstał na podstawie powieści “Prowadź swój pług przez kości umarłych” autorstwa Olgi Tokarczuk (której już chyba nie trzeba przedstawiać 😉 ).

5. Jestem mordercą (Maciej Pieprzyca, 2016)

Film fabularny powstały w oparciu o postać Zdzisława Marchwickiego (w filmie genialny Arkadiusz Jakubik) –  polskiego seryjnego mordercy kobiet,  uznanego przez sąd za “wampira z Zagłębia”. Akcja jest osadzona w latach 70. XX wieku, gdzie śledzimy losy młodego porucznika, który dąży do złapania mordercy za wszelką cenę.

Historia jest o tyle ciekawa, że do dziś nie ma jednoznacznego przekonania co do tego, czy skazano właściwego człowieka.

6. Bogowie (Łukasz Palkowski, 2014)

Biograficzny film o polskiej legendzie kardiochirurgii – Zbigniewie Relidze (Tomasz Kot). Tu widz, z bez wątpienia zapartym tchem, obserwuje próby doktora zmierzające do przeprowadzenia pierwszej w Polsce transplantacji serca, mimo utrudnień jakie stawiała PRL-owska służba zdrowia. 

Wraz z bohaterami odczuwamy bezsilność i rezygnację, ale uczymy się także nie tracić nadziei i tego, że miłość potrafi być trudna.

7. Ślepnąc od Świateł (Jakub Żulczyk, 2018)

Tym razem serial. Tu poznajemy Kubę Niteckiego (debiutujący Kamil Nożyński) w roli warszawskiego dilera kokainy, który swoich targów dobija zarówno z politykami, biznesmenami i celebrytami, jak i muzykami czy hipsterami. Sam bohater jednak kryje się za eleganckim ubiorem i ekskluzywnym samochodem, a życie ma pod kontrolą – do czasu. Gdy na jego drodze stanie ważna osobistość z gangsterskiego świata, chłopak zmierzy się z własnymi decyzjami i demonami.

8. Rojst (Jan Holoubek, 2018)

Podwójne, brutalne morderstwo – prostytutki i działacza komunistycznego – w latach 80. XX wieku. Miejscowa milicja jak najszybciej zamyka sprawę, jednak śledztwa podejmuje się para dziennikarzy regionalnej gazety – początkujący Piotr Zarzycki (Dawid Ogrodnik) oraz doświadczony Witold Wanycz (Andrzej Seweryn). Wspólnie docierają do powiązań między gangsterską siatką a miejscową władzą.

Krótka, 5-odcinkowa seria, trzymająca w napięciu od początku do końca.

Trudno było wyróżnić akurat te tytuły, bo wciąż wart polecenia jest szereg reżyserskich i aktorskich popisów. 

Wiadomo już jednak, że o wszystkich tych produkcjach można powiedzieć to samo – są inspirujące, często wstrząsające i uświadamiające, oraz zajmują się tematami dla Polski ważnymi i współczesnymi.

Słowem podsumowania – chodźcie do kina i nie strońcie od współczesnej kultury 🙂

Dodaj komentarz